شرط تحقق جرم افتراء

✅چکیده:
شرط تحقق جرم افتراء، در صورت اسناد صریح جرمی از طرف کسی به دیگری با سوءنیّت، منوط به احراز کذب تهمت و عدم ثبوت عمل انتسابی در مراجع قضایی است که با این وصف اسناد دهنده مفتری محسوب می‌گردد.

🔶تاریخ رای نهایی:
۱۳۹۳/۰۳/۱۸
🔶شماره رای نهایی: ۹۳۰۹۹۷۰۹۰۶۴۰۰۰۵۷
🔶مستندات:
ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵
🔶مرجع صدور:
شعبه ۴ دیوانعالی کشور

✅رای دیوان

تجدیدنظرخواهی آقای ع.ف. فرزند ع.، متولد ۱۳۳۷، شغل بازنشسته آموزش و پرورش، متأهل اهل و ساکن ک. نسبت به دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۷۱۲۰۶۰۰۲۰۳ مورخ ۲۰/۱۲/۱۳۹۰ صادره از شعبه دوم دادگاه کیفری استان ف که با توجه به محتویات پرونده آقای غ.الف. فرزند خ.، متولد ۱۳۵۳، شغل معاون فرمانداری ک. علیه متهم نامبرده شکایت کرده که وی در مطالب منتشره در صفحه ۸ روزنامه س. مورخ ۲/۱۰/۸۹ تحت عنوان مراسم ختم … معاون جدیدالجلوس و فوت پدربزرگ ایشان که در این زمان با توجه به ابتدای خدمت در پست معاونت فرمانداری و هم‌چنین فوت پدربزرگ فرماندار و عزیمت مسئولین از شهرستان ک. به شهرستان الف با خودروی دولتی و هزینه سوخت دولتی در وقت اداری و نیز خطاب به نامبرده در مقاله به عنوان بادمجان شناس به وی نسبت داده شاکی و تحت عنوان افترا شکایت کرده با صدور کیفرخواست در پرونده و ارجاع به دادگاه کیفری استان ف و تشکیل جلسه رسیدگی در حضور هیئت منصفه مطبوعاتی با وصف این‌که هیئت منصفه آقای ع.ف. را گناهکار ندانسته‌اند دادگاه کیفری استان وقوع جرم افتراء را محقق و محرز تشخیص و به استناد ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی نامبرده با رعایت بند ۲ ماده ۳ قانون نحوه وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین به پرداخت بیست و پنج میلیون ریال جزای نقدی محکوم و اعلام نموده که با توجه به وضعیت اجتماعی و سابقه زندگی متهم به استناد مواد ۲۵ و ۲۷ و ۳۲ همان قانون قرار تعلیق اجرای مجازات را به مدت دو سال صادر نموده است. تجدیدنظرخواهی آقای ع.ف. از دادنامه مذکور با توجه به محتویات پرونده و معطوفاً به گزارش عضو ممیز شعبه وارد و موجه می‌باشد. زیرا: شرط تحقق بزه افتراء، در صورت اسناد صریح جرمی از طرف کسی به دیگری با سوءنیت، منوط به احراز کذب تهمت و عدم ثبوت عمل انتسابی در مراجع قضایی است که با این وصف اسناددهنده مفتری محسوب و به مجازات مقرر در ماده ۶۹۷ محکوم می‌شود. و چون در این پرونده چنین رسیدگی معمول نگردیده و حکم برائت شاکی مذکور اساساً از هیچ دادگاهی صادر و ارائه نشده است، لذا موضوع تحت عنوان افتراء قابلیت تعقیب و اجراء نداشته بلکه تحت عناوین دیگر قابل تعقیب است در نتیجه دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۷۷۱۲۰۶۰۰۲۰۳ مورخ ۲۰/۱۲/۱۳۹۰ شعبه ۲ دادگاه کیفری استان ف به استناد بند ۱ شق ب ماده ۲۶۵ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸ نقض بلاارجاع می‌گردد. این رأی قطعی است.
🔶رئیس شعبه چهارم دیوان‌عالی‌کشور ـ مستشار /پژوهشگاه قوه قضائیه

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *