*⃣ نکاتی در باب حقوق تجارت الکترونیک:
احسان گودرزی وکیل پایه یک دادگستری
حقوق تجارت الکترونیک ،حقوقی است که ناظر بر جریان خرید و فروش بین تولید کننده و مصرف کننده (B2C) یا معامله بین دو تولید کننده (B2B) و یا معامله بین دو مصرف کننده (C2C) در فضای الکترونیکی است.
البته باید خاطرنشان کرد که در حال حاضر در کشور ما، بهترین روش این تجارت در شاخه بین تولید کننده و مصرف کننده (Business to Consumer) در جریان است که این امر ناشی از ضعف زیرساختها و محدودیتهای تجارت الکترونیک در کشور ما است. فعالیت شرکت هایی مانند دیجی کالا و اسنپ و غیره مثال هایی از فعالیت (B2C) است.
*⃣ قانون تجارت الکترونیک ایران در سال ۱۳۸۲ و براساس قانون نمونه آنسیترال مصوب و اجرایی شد.
*⃣ انواع تجارت الکترونیکی :
تجارت الکترونیکی را می‌توان از حیث تراکنش‌ها(Transactions) به انواع مختلفی تقسیم نمود که بعضی از آنها عبارتند از:
۱⃣ ارتباط بنگاه و بنگاه (B2B): به الگویی از تجارت الکترونیکی گویند، که طرفین معامله بنگاه‌ها هستند.
۲⃣ ارتباط بنگاه و مصرف‌کننده (B2C): به الگویی از تجارت الکترونیکی گویند که بسیار رایج بوده و ارتباط تجاری مستقیم بین شرکتها و مشتریان می‌باشد
۳⃣ ارتباط مصرف‌کننده‌ها و شرکتها (C2B): در این حالت اشخاص حقیقی به کمک اینترنت فراورده‌ها یا خدمات خود را به شرکتها می‌فروشند.
۴⃣ ارتباط مصرف‌کننده با مصرف‌کننده (C2C): در این حالت ارتباط خرید و فروش بین مصرف‌کنندگان است.
۵⃣ ارتباط بین بنگاه‌ها و سازمانهای دولتی (B2A): که شامل تمام تعاملات تجاری بین شرکتها و سازمانهای دولتی می‌باشد. پرداخت مالیاتها و عوارض از این قبیل تعاملات محسوب می‌شوند.
۶⃣ ارتباط بین دولت و شهروندان (G2C): الگویی بین دولت و توده مردم می‌باشد که شامل بنگاه‌های اقتصادی، موسسات دولتی و کلیه شهروندان می‌باشد. این الگو یکی از مولفه‌های دولت الکترونیک می‌باشد.
۷⃣ ارتباط بین دولتها (G2G): این الگو شامل ارتباط تجاری بین دولتها در زمینه‌هایی شبیه واردات و صادرات می‌باشد.